Utrzymywanie ust w pozycji otwartej powoduje opadanie języka na dno jamy ustnej, co zaburza jego prawidłowe pozycjonowanie względem podniebienia. 

Taki stan prowadzi do niedostatecznej stymulacji wzrostowej podniebienia, które ulega zwężeniu i uniesieniu ku górze, sprzyjając rozwojowi zgryzu otwartego w odcinku przednim. 

Długotrwałe oddychanie przez usta wpływa także na hipertonię mięśni okrężnych warg i niedostateczne napięcie mięśni podniebienno-językowych, co może skutkować wydłużeniem dolnego piętra twarzy. To prowadzi do zaburzeń równowagi mięśniowej, które dodatkowo nasilają dysfunkcję okluzji. Ponadto, pacjenci oddychający przez usta często wykazują nawyk połykania z interpozycją języka między zębami, co pogłębia istniejący zgryz otwarty. 

Nieprawidłowe oddychanie wpływa również na rozwój struktury szkieletowej twarzy, mogąc prowadzić do trwałych deformacji układu kostnego. 

Wczesne rozpoznanie i leczenie problemów związanych z oddychaniem przez usta, w tym poprzez współpracę interdyscyplinarną ortodontów, logopedów i laryngologów, jest kluczowe dla zapobiegania oraz korekty zgryzów otwartych. 

Interwencja na etapie wzrostu pacjenta pozwala na efektywne wykorzystanie potencjału wzrostowego i zapobiega dalszym powikłaniom okluzalnym oraz estetycznym.